Szybko rozwijające się od drugiej połowy XIX w. przemysł i handel oraz bardziej zaczęło zagrażać licznym zabytkowym budowlom od wieków związanych z krajobrazem nadmotławskiego grodu. Niektóre detale architektoniczne lub elementy wystroju wnętrz gdańskich kamienic ocalono przenosząc je do historycznych gmachów municypalnych. Przedproża były najbardziej charakterystycznym elementem gdańskiego domu i ulicy. Pełny rozkwit przedproża osiągnęły w połowie XVII wieku. W roku 1868 nakazano usunięcie w ciągu 5 lat wszystkich przedproży, z wyjątkiem mających wartości artystyczną. Ostatnie usunięto z ul. Długiej w roku 1873. Do końca lat 70. XIX wieku usunięto około 1800 przedproży. Najczęściej nie wiemy, jak wyglądały te ocalone wówczas elementy w swym pierwotnym, naturalnym otoczeniu. Tym cenniejsze jest zdjęcie z ul. Korzenne 43, wykonane około 1870 r. Widoczne na zdjęciu kamienne płyty z płaskorzeźbionymi postaciami, mimo rozbiórki przedproży na tej ulicy, zachowały się do dziś, gdyż w 1882 r. przeniesione je przed Dwór Artusa.