Świątynia była budowana w latach 1841-49 według planów Henryka Marconiego (architekt pochodzenia włoskiego, profesor w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie).
Neorenesansowy kościół powstał z prywatnej fundacji Klementyny z Sanguszków Małachowskiej, dotacji rządu Królestwa Polskiego i z ofiar parafian. Wzorowany na rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore posiada wyraźne formy Odrodzenia włoskiego. Zbudowany jest na planie krzyża łacińskiego. Trzynawowe, bazylikowe wnętrze o płaskim sklepieniu dźwiganym ...
Świątynia była budowana w latach 1841-49 według planów Henryka Marconiego (architekt pochodzenia włoskiego, profesor w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie).
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Neorenesansowy kościół powstał z prywatnej fundacji Klementyny z Sanguszków Małachowskiej, dotacji rządu Królestwa Polskiego i z ofiar parafian. Wzorowany na rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore posiada wyraźne formy Odrodzenia włoskiego. Zbudowany jest na planie krzyża łacińskiego. Trzynawowe, bazylikowe wnętrze o płaskim sklepieniu dźwiganym przez korynckie kolumny ma prezbiterium zamknięte absydą. Z pierwotnego wyposażenia zachowały się ołtarze w nawach bocznych projektowane przez Władysława Marconiego w 1887 roku. Fasadę zwieńczoną dwiema wieżami poprzedza, wsparty na kolumnach, trójarkadowy przedsionek. Na fasadzie kościoła widnieją rzeźby apostołów św. Piotra i św. Pawła. W tympanonie wieńczącym fronton oglądamy patrona świątyni – św. Karola Boromeusza udzielającego komunii św. mieszkańcom Mediolanu w czasie moru w 1576 roku. |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||