Dwór Artusa w Gdańsku powstał na początku XVI w. i pozostał w oryginalnym stanie do końca XX w. W Dworze stworzono centrum życia towarzyskiego, ujętego w szczegółowe przepisy. Odbywały się tu spotkania, biesiady, wesela, a także grano sztuki teatralne. Od 1742 r. służył również jako giełda. Budynek dworu wzniesiono w latach 1476-1481. Odbudowę, po zniszczeniach drugiej wojny światowej, zakończono w 1997 r. Wielką, gotycką halę dworu wypełniono dziełami sztuki fundowanymi przez bractwa Dworu Artusa od XV do XIX w.
Do najważniejszych zabytków dworu należy największy piec kaflowy Europy, wysokości 10,64 metrów, składający się z 520 bogato zdobionych kafli.
W skład zespołu muzealnego Dworu Artusa wchodzi także kamienica z historycznym wnętrzem, tzw. Sienią Gdańską, której wystrój pochodzi z przełomu XVII i XVIII w. Obecnie Dwór Artusa gromadzi zbiory ilustrujące dzieje i funkcje całego zespołu na tle życia gospodarczego i publicznego miasta, formowanie się kultury świeckiej gdańskiego mieszczaństwa.
/
