 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dębinka - Pałac
Pałac usytuowany jest na zachód od głównej drogi biegnącej przez Dębinkę z Trzebiela do Żar. Zespół, oprócz pałacu, tworzą zabudowania folwarczne, skupione wokół podwórza gospodarczego, po południowej stronie oraz park krajobrazowy z wieloma gatunkami starodrzewia. Pierwsza rezydencja wzniesiona została w Dębince w połowie XVI wieku przez ówczesnych właścicieli miejscowości – rycerski ród von Schönaichów. Był to budynek założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, przypuszczalnie ...
Dębinka - Pałac
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Pałac usytuowany jest na zachód od głównej drogi biegnącej przez Dębinkę z Trzebiela do Żar. Zespół, oprócz pałacu, tworzą zabudowania folwarczne, skupione wokół podwórza gospodarczego, po południowej stronie oraz park krajobrazowy z wieloma gatunkami starodrzewia. Pierwsza rezydencja wzniesiona została w Dębince w połowie XVI wieku przez ówczesnych właścicieli miejscowości – rycerski ród von Schönaichów. Był to budynek założony na planie prostokąta, dwukondygnacyjny, przypuszczalnie otoczony fosą. W późniejszych czasach rezydencja była wielokrotnie przebudowywana. Pierwsza przebudowa miała miejsce na początku XVIII wieku, kiedy Dębinka należała do von Schollensternów. W 1737 roku pożar strawił zabudowania gospodarcze i poważnie uszkodził pałac. Przy odbudowie wprowadzono zapewne znaczne przekształcenia, zmieniając także dach budynku. W XIX wieku, rezydencję ponownie przekształcono i rozbudowano, nadając jej charakter pałacu. Dostawiono wówczas dwie przybudówki od strony południowej i łącznik po stronie zachodniej. Przy elewacji południowej stanęła wysmukła wieża. Zmieniono także wygląd zewnętrzny rezydencji dostawiając do fasady portyk kolumnowy z tarasem w poziomie piętra oraz wprowadzając bogatą dekorację architektoniczną, utrzymaną w duchu neoklasycysyzmu. Na początku XX wieku dokonano kolejnego przeobrażenia rezydencji. Z nieznanych przyczyn zburzono wówczas wieżę, a następnie wybudowano nową na styku dawnego dworu i przybudówki. Ponadto przedłużono przybudówkę południową i usunięto część dekoracji architektonicznej, zubożając zwłaszcza fasadę. Liczne przebudowy rezydencji doprowadziły do zatarcia wyraźnych cech stylowych. W obecnej postaci pałac składa się z dwóch brył założonych na planach prostokątów: czterokondygnacyjnego budynku dworu i późniejszych przybudówek – o tej samej wysokości lecz trzykondygnacyjnych, z umieszczoną na ich styku wieżą. Poszczególne bryły zostały nakryte samodzielnymi dachami mansardowymi z lukarnami, wieżę wieńczy hełm z latarnią. W części środkowej fasady umieszczony jest czterokolumnowy portyk, osłaniający główne wejście do budynku. Dekoracja fasady ogranicza się do boni podkreślających jej narożniki, prostego gzymsu międzykondygnacyjnego i opasek okiennych. Jedynym bogatszym elementem są trzy medaliony w profilowanych ramach z płaskorzeźbami kobiet, będącymi personifikacjami czterech pór roku. Pozostałe elewacje pałacu zostały opracowane w sposób analogiczny, jednakże znacznie skromniej. W okresie powojennym pałac był w posiadaniu PGR, nie był jednak użytkowany. Dlatego też, przy obiekcie nie podejmowano żadnych prac remontowych. Obecnie pałac znajduje się w złym stanie technicznym. Maja Błażejewska Źródło: "Zamki, dwory i pałace województwa lubuskiego" za strona konserwatora zabytków 
|
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|